At mahi, we released the hautapu to te Rangi as we finished karakia. The hāngi was cooked to perfection and the hapori gathered inside to kai together. There was some sharing so everyone could have enough. The kaikōhau was already in the karakia, it was the last verse:
Matariki atua ka eke ki runga Nau mai ngā hua
Nau mai ngā taonga
Nau mai te Mātahi o te tau.
Tūturu whakamaua kia tīna! Tīna!
Haumi e. Hui e Taiki e...